دوست من تایپ می‌کند و حساب‌رسی می‌کند و استخدام می‌شود و بیکار می‌شود و دوباره کاردار می‌شود و حسابی مشغول تایپ می‌شود و هر وقت به او فکر می‌کنم او علاوه بر همۀ اینها همیشه مهر می‌ورزد.
اگر در غروب اینجا دلم بگیرد او با من هم دل می‌شود و با شوخی و خنده هر دو به این دنیا فحش می‌دهیم و او می‌گوید صد سال اولش سخت است و من فکر می‌کنم او بهترین خاله مینای دنیاس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر